Σχεδόν 50 χρόνια μετά τη μεταπολίτευση ή αυτό που τέλος πάντων ονομάσαμε στην Ελλάδα μεταπολίτευση νομίζω ότι ήρθε η ώρα να τελειώσει το παραμύθι. Το παραμύθι που πολλές φορές συμπεριλαμβάνει και “παραμύθα”…
Τα πράγματα είναι πολύ απλά και χιλιοειπωμένα: Μία ιστορική εξέγερση εναντίον μιας στυγνής δικτατορίας κατέληξε με την πάροδο του χρόνου να εκφυλιστεί και να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από ελάχιστους που συμμετείχαν όπως συμμετείχαν σε αυτήν.
Νεότερες γενιές βρήκαν την εύκολη λύση στη συγκεκριμένη ιδεολογία καθώς τους έδινε τη δυνατότητα με το κακώς εννοούμενο πανεπιστημιακό άσυλο να εκμεταλλεύονται χώρους και πόρους του Έλληνα φορολογούμενου πολίτη για καταφανώς εγκληματικές δραστηριότητες του κοινού ποινικού δικαίου.
Τα ευρήματα της πρόσφατης εφόδου της αστυνομίας στου Ζωγράφου είναι τόσο συντριπτικά που δεν αφήνουν πια κανένα χώρο για εφησυχασμό.
Όπως δήλωσε η μητέρα του 17χρονου, μιλώντας στην ΕΡΤ1, οι δράστες απήγαγαν τον 17χρονο έξω από τη φοιτητική εστία στην Ούλοφ Πάλμε, τον έβαλαν στο πορτ μπαγκάζ αυτοκινήτου και τον πέταξαν μέσα στην Πανεπιστημιούπολη. Εκεί τον έδεσαν σε ένα δέντρο, του πήραν τα κλειδιά και πήγαν στον σπίτι της οικογένειας.
Στη συνέχεια πήγαν στο σπίτι του 17χρονου στις 2 τα ξημερώματα, άνοιξαν με τα κλειδιά του και αφού μαχαίρωσαν και ξυλοκόπησαν τους γονείς άρπαξαν ό,τι μπορούσαν.
Η μητέρα αποκάλυψε πως τότε μαχαίρωσαν τον σύζυγό της δεκάδες φορές λέγοντας χαρακτηριστικά πως την επόμενη μέρα “ο ιατροδικαστής μέτρησε 80 μαχαιριές”. Παρά τα τραύματά του ο πατέρας καταδίωξε τους δράστες, οι οποίοι μέσα στον πανικό τους εγκατέλειψαν το αυτοκίνητό τους. Αυτός ήταν και ο λόγος που η ταυτοποίηση των δραστών ήρθε σχεδόν αμέσως.
Όπως είπε το άγριο σκηνικό έχει σημαδέψει και τα δύο παιδιά της για πάντα, καθώς μέσα στο σπίτι την μοιραία βραδιά βρισκόταν και ο τότε 15χρονος γιος της που οι δράστες απειλούσαν με ένα πιστόλι στον κρόταφο.!!
Προφανώς η αστυνομία αλλά και η κυβέρνηση Μητσοτάκη αγνοούσαν το μέγεθος και το βάθος της παρακμής όταν αποφάσισαν τη σύσταση της πανεπιστημιακής αστυνομίας.
Ποια πανεπιστημιακή αστυνομία; Εδώ μιλάμε για εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου που απειλούν τον κοινωνικό ιστό άμεσα. Και όταν κάτι τέτοιο συμβαίνει η αρμόδια υπηρεσία ενός ευνομούμενου κράτους για να λύσει αυτό το πρόβλημα είναι η αστυνομία. Τελεία και παύλα.
Η ελληνική κοινωνία είναι πια ώριμη να κάνει το επόμενο βήμα: Πλήρης κατάργηση ασύλου για εγκληματικές δραστηριότητες όταν αυτές καταγγέλονται από καθηγητές ή φοιτητές και άμεση επέμβαση της Ελληνικής Αστυνομίας. Μόνο έτσι θα σωθεί ότι μπορεί να σωθεί από τα ελληνικά πανεπιστήμια.
Θα έχει το πολιτικό ανάστημα να πάρει τέτοιες αποφάσεις εν όψει των επικείμενων εκλογών ο Κυριάκος Μητσοτάκης; Ελπίζουμε να το βρει και να μη σκεφτεί κάποιες χαμένες ψήφους γιατί αυτές οι ψήφοι είναι ήδη χαμένες, ενώ οι άλλες που θα πάρει αν το αποφασίσει δεν είναι…
Ι.Α.Φ